Serviceleasecontracten bestaan in vele vormen en maten. Ook op het gebied van de openbare ruimte zijn hier veel voorbeelden van te vinden. Meer dan vaak gedacht wordt, stelt Bas van de Griendt. ‘Het ‘product as a service’-model is een alternatief voor het traditionele verkoopverdienmodel. Bij product as a service blijft de fabrikant of leverancier eigenaar van het product. De gebruiker krijgt het product in bruikleen en betaalt voor het gebruik.’ Van de Griendt verwijst naar een cartoon die het principe inzichtelijk maakt. De tekening (zie karikatuur hiernaast) toont een directeur die duurzaam wil gaan bouwen via productdienstensystemen. ‘Ja, een verschuiving van betalen voor bezit naar betalen voor gebruik’, reageert de burgemeester. Dan zegt de bouwvakker: ‘Een huurwoning bedoelen jullie. Niks nieuws.’ 

Van de Griendt schetst vervolgens allerhande voorbeelden waarbij vormen van ‘pay per use’ spelen: verlichting, afvalsystemen, straatmeubilair en speelvoorzieningen. ‘Neem afvalsystemen. In nieuwbouwwijken is het heel gebruikelijk dat projectontwikkelaars de openbare ruimte zo inrichten dat een afvalverwerker daar zijn ondergrondse afvalcontainers kwijt kan. Ontwikkelaar en gemeente faciliteren aldus de exploitatie van de afvalverwerker, die eigenaar blijft van de bakken. Die heeft een contract met de gemeente en kan al die tijd de bakken beheren. En steeds vaker betalen bewoners daarbij voor iedere vuilniszak die ze erin gooien: pay per use.’

Dit is het begin van een artikel uit de serie over 'Mooie Pleinen', waarover binnenkort een speciaal magazine verschijnt bij Stedelijk Interieur. Meer informatie vindt u op de website 'Mooie Pleinen', waar u zich ook kunt aanmelden voor deze en eerdere specials. 

Meer lezen? Vraag dan hier het 'Mooie Pleinen'- magazine aan.